Allez. Zondag of geen zondag, zien dat we de smaak bij de kladden krijgen. Welke kant ik het of mijzelf ook opdraai, de rotzooi zal toch eens een keertje opgeruimd ipv aan de kant geschoven moeten worden. Ik kan het blijven uitstellen, maar afstel zit er toch niet in. Dubbel werk wel en nog zinloos dubbelwerk ook. Dan hopen maar dat de tussenliggende tijdspanne van zulk korte duur is, dat bij de definitief laatste schoonmaak nog de vruchten van de inspanningen geplukt kunnen worden, waar ik nu zo lekker tegen aan zit te hikken. Als een wezen zichzelf voor de gek kan houden, is het tenslotte de mens wel. Kost wat moeite en minstens twee Brugmannen maar soms lukt het vrij aardig.
Zien hoelang het duurt voordat de stofdraden, harenkussens, vastgetrapte vuiligheid, spinnenwebben en vliegenpoep mijn onder protest uitgevoerde inspanningen weer te niet hebben gedaan. Ik geef ze drie weken, ok, een maand en dan kan ik me vanwege de verspilde energie voor mijn kop slaan. Toch maar doen? Dat is wel de bedoeling, ondanks alles. Kan ook hier bezig blijven. Op dit niveau is het net zo zinvol of zinloos als poetsen, het geeft alleen net ietsje meer voldoening, zelfs meer dan het veroveren van het aanrecht. Raar misschien, maar waar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten