Het is weer zover. Accepteren levert niet het gewenste resultaat op, dus wordt het duwen, prikken, zoeken en als het niet gauw wat oplevert, wordt het zelfs trappen. De hete brei is helder en staat zoals gewoonlijk pontificaal in het midden. Wensen en belemmeringen behoeven geen nadere verklaring. Men draait de voorspelbare rondjes, beseft het zinloze van de beweging en draait desondanks door.
Het gaat niet om de brei. Die brei is een feit en nog heet ook. Het gaat om de rondjes, het draaien van de zinloze rondjes. Het is die tred, die verbroken moet worden. De brei de brei laten en blik en beweging andere richtingen gunnen. Deuren zat. Alle kanten op met als enige kleine nadeeltje, dat ze éénrichting zijn, terugslagklep. Eenmaal gepasseerd, geen weg meer terug. Geen meerdere balletjes in de lucht houden. Het is kiezen, keihard kiezen. Niks eenvoudiger dan dat ....... toch? Ik draai nog ff verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten