(28/01/2009) Motivatie!! De zon komt op en mijn motivatie om met deze dag bezig te zijn verdwijnt als rijp van de daken. Het is raar. Ik mis Yoland ogenschijnlijk vanzelfsprekend op mindere momenten maar vooral toch op momenten als deze waarop het beter gaat, maar net niet helemaal. De stimulans waar je vaak enkel met aanwezigheid met z’n tweeën (onderling) toe in staat bent, is moeilijk in je eentje op te brengen.
Een mooie dag, vooruitgang alom maar zin om iets te doen?? Hò maar!! Daar is het ongeduld weer. Eerst snakken naar vooruitgang. Is er vooruitgang, dan ineens alles willen!! Moeite, het zal nog heel wat moeite en tijd kosten. Niks is ooit vanzelf gegaan, zelfs niet toen het leven een goed geöliede machine was. Met al het zand van het afgelopen jaar in de machinerie zou het wonderlijk zijn als het sneller en soepeler ging.
Hoe maak ik het mezelf aantrekkelijker om door te gaan ipv bij de pakken neer te zitten?? Ik vrees, dat er weing anders op zit dan proberen, proberen en nog eens proberen en niet al te moeilijk doen als het niet lukt. Ergens ooit zal die bal wel weer gaan rollen zoals de afgelopen dagen ook ineens, een beetje als uit het niets de rust in mijn lijf lijkt teruggekeerd. Slijten is een slijtageslag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten