Energie

(02/02/2009) Maandagochtend, begin van een nieuwe week en misschien wel een nieuwe periode in mijn leven. Ben vandaag 7 dagen zonder kalmeringsmiddel. Dat is de eerste keer sinds ik maart 2008 begonnen ben om het spul met regelmaat te slikken. Het lijkt veel langer geleden . . .Globaal moet je nu kunnen stellen dat de ergste lichamelijke afhankelijkheid bij deze een gepasseerd station is. De eerste afstand is gerealiseerd. Nu is de volgende stap de komende veertien dagen volhouden en via de combi van ontspannen en bezig zijn, mijn lichaam weer wennen aan oude vertrouwde routines.

 Daarna rest "enkel" nog het leren omgaan met de gedachten en/of manier van denken, die de afgelopen tijd de aanleiding is geweest tot paniekaanvallen, ademhalingsproblemen en ga zo maar door. Kortom het deel wat tussen de oren is begonnen en daar nu moet blijven c.q. uitgeschakeld, onschadelijk moet worden gemaakt.

 Wat echter door het zoeken naar oorzaken en het benoemen van problemen steeds weer onderbelicht blijft en vanuit een zekere mate aan ongeduld en onvrede met het tempo, waarin alles gebeurt, als vanzelf in een hoekje gedrukt wordt, is het feit dat, vanaf ik met mezelf bezig ben, een hoop dingen zijn veranderd, zijn bereikt. Vooruitgang is er in feite alom. Ik ben alleen nog niet waar ik zo graag zou willen zijn: terug in mijn oude doen in het volle besef van de nieuwe mogelijkheden.

 Zoiets als de zeven-dagen-zonder verdwijnt in een grijze vanzelfsprekenheid, als je jezelf niet dwingt om er bij stil te staan. Ik heb hier sinds augustus 2008 voor geknokt, dat zijn zes maanden inmiddels. Dit zou gevierd moeten worden! Champagne!! Vakantie!! Vooruitgang! Stimulans! Het is zelfs zo, dat de terugslag waar ik op voorbereid was en ben, gewoon niet komt! Ik kan er blijkbaar zo goed mee overweg, dat het allemaal zeer controleerbaar blijft. Geen paniek, geen serieuze ademhalingsproblemen, maar wel een hoop lichamelijke onrust, pijn, kramp, etc.

 Tijdens de perioden waarin ik vannacht wakker heb gelegen, heb ik met verbazing mijn lijf waargenomen en de pijnen, pijntjes, krampen, zware ledematen, heftige darmbewegingen, etc, etc gevolgd. In de gedachtengang van energie-denkers betekent dat, dat er vanalles gebeurt. Geen blokkade maar beweging! Energiestromen, noem het maar op. Het zou mooi zijn als de spanning in mijn lijf werkelijk vermindert en ik ontspannener door het leven kan gaan. Dan kan het gevoel, het onbewuste weer wat meer naar de achtergrond waar het naar mijn idee hoort en kan ik mijn leven weer in eigen hand nemen!!