In de loop van de middag volgden de buien elkaar steeds langzamer op, heb ik de stoute laarzen aangestrokken en de schep in de grond gestoken inzoverre de keien dat toelieten. In een combinatie van krabben, hakken en scheppen het bovenste deel van de put/kijkgat aan twee kanten vrijgelegd. Een beetje trekken en duwen en mbv een touw en mijn rug kwam het betonnen deel los en kon ik het verplaatsen.
Nog steeds tamelijk onhandig maar bereikbaar zonder claustrofobische hersenspinsels geprobeerd om het onderdeel, waar een afsluiter uit verdwenen was, te verwijderen. Gewapend met waterpomptang en Engelse sleutel lukte het me niet om enige beweging in de onderdelen te krijgen. In een tweede poging het zaakje in elk geval te dichten, de afsluiter, die er nog zat, losgeschroeft en op de plek waar de ander verdwenen was terug proberen te zetten, maar dat wilde voor geen meter. Schroefdraad waarschijnlijk aan gort en zinloos om opzoek te gaan naar vervanging. Driemaal is scheepsrecht. Dus terug naar het verwijderen van het geheel, maar ook in de tweede aanloop geen enkele hoopgevende beweging.
Helaas .... dat wordt een leuk klusje voor de loodgieter uit het dorp. Een jong persoon, vast krachtig maar grofgeschat drie keer mijn formaat. Ben benieuwd hoe hij deze klus gaat klaren. Maar dat zien we morgen weer. Vandaag geen gedoe meer. De modder zo goed en zo kwaad als het gaat van mijn lijf verwijderen en genieten van de ineens verschenen zon. Je zou ze toch ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten