Vanaf morgen dus alles anders.... Proest! Verslik me bijna in het schrijven. Het zou niet de eerste keer noch waarschijnlijk de laatste poging zijn, maar rest me iets anders dan steeds weer opnieuw die handdoek op te pakken ipv 'm in de ring te gooien? Nou dan.
Morgen dus weer een nieuwe dag, nieuwe ronde en hopelijke nieuwe, andere kansen, die, als het effe meezit, iets langer beklijven dan een dag of wat. Ergens onder de vanzelfsprekendheden van het dag-in, dag-uit bestaan moet die sleutel liggen die toegang geeft tot de gewenste regelmaat in doen en voortgaan. Waarschijnlijk kijk ik er al jaren overheen. Eerst omdat ik er niet in geïnteresseerd was, vervolgens omdat ik dacht dat het ook zonder kon en laatstelijk doordat ik vergeten ben waar ik precies naar zoek.
Ken je dat? Iets niet zien, omdat het beeld, dat je in je hoofd hebt, compleet anders is, dan het ding waar je naar opzoek bent? Zo dus. Je hebt een messingkleurige ouderwets grote deursleutel in je hoofd zitten en loopt daardoor de inmiddels roestig geworden lipps-sleutel voorbij. Er had een fluoriserend gele pijl bij kunnen liggen en dan was het nog maar de vraag geweest of je de link naar de sleutel gelegd zou hebben.
Morgen dus de zoveelste ronde in deze 'strijd' om/in mijn bestaan. Ga ik het maken of blijven de omstandigheden de dikste vinger in de pap houden? Hoe was het ook weer met die volhouder en winnen? Zou het echt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten