Omdenken

 Bij gebrek aan een duidelijk onderwerp, een fenomeen dat me de laatst tijd met regelmaat parten speelt, en het ontbreken van irritatie en ergernis zie ik me gedwongen om andere blikken open te trekken dan het simpelweg een eind weg mopperen op mezelf en de wereld. Ik zou een eindje weg kunnen filosoferen. Onderwerpen als "Vrijheid" en "Kritiek" walsen nog steeds niet zo lekker over mijn tong als een volle ronde Bourgogne op leeftijd om over de nasmaak nog maar te zwijgen. Helaas staat mijn pet daar niet naar. Waar dat hoofddeksel wel voor te porren is, zal ik in het uiterste geval aan Joost vragen, maar die wijsneus hou ik het liefst buiten mijn persoonlijke beslommeringen.

 Het gaat goed! Dat doet deugt maar staat zo kaaltjes. Nu kan het altijd beter maar duik ik daarin, lijkt het net alsof het slecht gaat en dat klopt dus niet. Ingewikkeld en dat op een morgen die aanvoelt als maandag terwijl de week al een dag voortgeschreden is. Een dinsdag met maandaggevoel en bovendien voor het eerst sinds weken zoiets vreemds als vallend water gehad. Ik voel een prettig huiselijke mopperbui opkomen maar zal deze voor een keer over laten trekken.

 Mocht dit zo doorzetten ontstaat de komende weken en maanden een zeer tegenstrijdige situatie op deze plek. De laatste herinneringen uit 2002 èn 2009 schetsen vooral een beeld van slecht, slechter, slechtst. Het waren beide jaren, die ik van me af heb geschreven om ze kwijt te zijn. Voor grotere verschillen met wat er nu aan schijnt te komen en voor mijn gevoel het grootste deel van mijn leven heeft uitgemaakt, moet je ver terug in de vorige eeuw. Dat klinkt!! Alleen de eerste helft van de jaren tachtig heeft zwartere momenten gekend. Eens zien hoe we al deze uitdagingen het hoofd gaan bieden. Ik voel een mij geheel vreemde activiteit opborrelen: opruimen!!