Soms, heel soms geef ik me over aan het idee, dat het zaakje rond is. Niet alleen een koper en alle gewenste papieren ondertekend maar ook de mogelijke beren van de weg geruimd. Terechtgekomen in de administratieve periode tussen de ondertekende intentie en het definitieve contract.
Ik durf daar nauwelijks aan te denken en weet zeker, dat ik in het geval het ooit zover komt, mezelf zal manen tot terughoudendheid. Wat niet wegneemt, dat ik menig vreugdedansje zal plegen. Eindelijk, eindelijk, na al die jaren zou het initiatief terug vallen waar het hoort: bij mij! De toekomst herwint z'n perspectief en mogelijkheden hebben eindelijk eenduidige grenzen. Het lot in de lotto zonder toevalsfactor maar met doorzettingsplicht.
Dan zouden de komende maanden in een rap tempo gevuld worden met bouwplanningen, inrichtingsbesoignes, tuinaanleg en parkontwerp. Nog drie à vier jaar hard doorzetten en deels ook werken en dan eindelijk onderuit zakken en genieten, rustig verder kijken wat ik wil ..... misschien wel verkopen en wegwezen, maar dan omdat ik wil en niet omdat het moet. Dat ene kleine, doorslaggegevende verschilletje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten