Na een paar snelle tussenstops aan het begin van de nacht het verdere deel zonder onderbrekingen afgelegd. Maar om nou om half zeven naast mijn bed te staan? Mmmmoah. De honden zouden zich een ongeluk schrikken, en bovendien kun je die beter niet aan iets nieuws laten wennen, als jezelf niet weet of je de verandering gaat volhouden. Het mobiel was ergens in de nacht wederom het netwerk bijster geraakt, dus me heerlijk omgedraaid en nog een paar uur ver weg geweest.
Eenmaal in de benen verloop de ochtendriedel als vanzelf. Daar hoef ik geeneens wakker voor te zijn. Na de eerste bak koffie en enige maagvulling uitgebreid gelopen met de honden. Sammy wilde meer dan het rondje meer en ook de extra lussen door het bos waren blijkbaar niet genoeg, want meneer was ineens verdwenen. Katrien stond een beetje spijtig in de richting te blikken, waarin Sammy waarschijnlijk was verdwenen. Waarom ze dan niet mee is gegaan ontgaat me, zoals me wel meer ontgaat van hun belevingswereld. Na een paar keer roepen en fluiten verder gelopen. In tegenstelling tot de dame blijft Sammy zelden uren weg en ik had zin in mijn tweede verzopen koffie.
Is het vandaag een kalm einde van een rustige week of is het rustige begin van een waarschijnlijk kalm weekeinde? Maakt het wat uit? Ik zal in alle rust de tijd nemen om me daar uitgebreid over te buigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten