Weer een dag die zich niks gelegen laat liggen aan de planning. D'r is geen peil op te trekken. Alweer drie uur verloren aan de slaap. Wat gisteren niet wilde, was vandaag niet te omzeilen. Inleiding tot de volgende set mindere dagen? Vermoeiend terwijl moeheid toch al een dikke vinger in de dagelijkse pap heeft.
Een dagdeel verloren, nog twee te gaan. Kleine klusjes in de middag en vanavond hopelijk weer de tuin in. Mag dan kiezen tussen onkruid verwijderen in de kasbak of het verplanten van aardbeischeuten en opschonen van het oude aardbeienperceel. D'r is nog steeds rivaliteit tussen wat gedaan moet worden. Het voegt zich nog steeds niet in een overzichtelijke volgorde. Volgend jaar .... We blijven hopen, zijn tenslotte mens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten