Weer een beetje mens. Voor de zoveelste keer. De hoeveelste keer zou het alleen dit jaar al zijn? Vannacht een hoop gelachten en lol gehad. Scheelt dat? Nog wat rotzooien en rommelen en dan gaat het naar Bran, aan de voet van de burcht van graaf Dracula. Misschien wat knoflookbollen in de baggage stoppen? Het is maar voor één nachtje, maar je weet het natuurlijk nooit.
Denk dat zich voldoende energie verzameld heeft om de avond door te komen. Vooral de boot afhouden. Kletsen valt wel mee. Ondanks hun universitaire opleiding spreken de meesten weinig meer dan Roemeens. Naarmate de avond vordert wil men natuurlijk weer dansen. In de roemruchte Oost-Europese kringetjes maar ook op normalere manieren. Dan wordt het regelmatig met het hoofd schudden hoe onbeleefd dat ook moge zijn als je uitgenodigd wordt.
Tja, wat zoek je daar dan? Nou niks. Mijn aanwezigheid wordt door Mariana op prijs gesteld, dat is alles. In september wordt een reünie georganiseerd van hun hele jaar. Vandaag is het enkel één van de tien groepen waarin het jaar was opgedeeld. Weer wordt mijn aanwezigheid dan gewenst. De zin ervan ontgaat me in z'n geheel. Vooralsnog meer dan 100 man/vrouw die me allemaal niks zeggen. Ze zijn me niet bekend. D'r is geen band met het verleden. De bekende taalbarrière. En het zal me aan mijn reet roesten wat die lui nu doen en hoe het hun de afgelopen dik 40 jaar is vergaan.
Was er nou nog een spetterende maaltijd te verwachten, was er nog iets van compensatie, maar die zal net zo voorspelbaar zijn als die van vanavond en de menukaart van het gemiddelde restaurant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten