We wonen hier nu een jaar of zes. In die tijd zijn er altijd honden geweest en de laatste 2-3 jaar gaan die eind van de middag achter uit. Zeg tussen vijf en zes. Iedere dag weer. Altijd aan de lijn. In de zomer is er een stuk achter de tuin, dat nooit meegenomen wordt bij het maaien van het weiland. Itt wat Mariana eerst dacht, hoort het niet bij onze tuin. Ik maai het echter wel, omdat ik anders de hele zomer tegen een muur van onkruid aan kijk. Dat dat nu voor de hele tuin geldt, is een ander verhaal.
Dank het maaien kan de buurvrouw vers groen plukken voor kippen of varkens. Tot zover soms vervelend maar verder weinig aan de hand. Maar het mens presteert het met regelmaat om precies tussen vijf en zes daar bezig te zijn. De dames weten dat niet te waarderen en hoewel Bobby en Uk minder moeite hebben met mensen worden die weer wild van het geblaf van de dames. Ze zijn dan nauwelijk nog te houden. Bobby trekt me in z'n eentje onderuit mocht hij willen.
Het gaat er bij dat mens niet in, dat ze de hele middag en avond heeft om dat te doen, maar het tussen vijf en zes beter kan laten. Was het ff zat vandaag en heb haar afgeblaft. Weliswaar in het Nederlands en Engels maar het is de toon die telt. Verder dan zeggen, dat het niet mijn grond was, kwam ze niet. Dat klopt. Dat geldt trouwens ook voor haar. Het gaat om het moment. De daarvoor benodigde hersencel mist ze blijkbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten