Tè ver

 De kaas is de druppel. Een kleine kilo net uit de pekel, die lag te drogen op het aanrecht. Voor de zekerheid al naar achteren geschoven. Heeft niet mogen baten. Niks, geen flintertje over. Alles verorberd. Tijd dat Ukkie gaat beseffen, dat er dingen zijn die niet mogen. Vaat- en stofdoeken waren niet fijn maar ook geen ramp. De theedoeken laat hij tegenwoordig met rust. Papieren zakdoekjes en servetten sneuvelen bij de vleet. Pennen, polepels en stroomkabels...etc. Alle correcties laten hem koud. Die van vanochtend zal 'm gegarandeerd langer heugen. Niet netjes, maar op de een of andere manier moet 'm aan het verstand gepeuterd worden, dat hier niks vogelvrij is. We beginnen met een keukenverbod en 's nachts weer in de transportbox. Het zal een kwestie van volhouden en opgeven worden. Het eerste voor ons, het tweede voor hem.