Alsof een deken om je heen werd geslagen. De verstikkende versie dan. Zo was de terugkeer vandaag. Vergelijkbaar met de vroegere thuiskomsten na menig week vakantie. Alles leek losser. Het rijden deed goed. Het sociaal bezig zijn kostte geen moeite. Andere omgeving. Geen enkele verplichting. Dat alles werd bij aankomst thuis weggevaagd bij het passeren van de grote toegangspoort.
De honden hadden wel willen uitbreken, maar de schade viel alleszins mee. Niks geen drama's en toch vulden de schoenen zich met lood, trok de conditie zich terug en was daar weer de welbekende bergketen, die benauwend werkt. Het leek wel het betreden van een zwaar vergiftigde omgeving. Hangt het hier in de lucht?
Gisteren niet nodig gehad, maar de eerste activiteit hier was slapen. Twee uur. Inbeelding? Ongetwijfeld deels maar ook slechts deels. Weglopen werkt. Helaas keer je meestal ook weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten