Tijd dat weer wat discipline in het systeem gepompt wordt. Je laten gaan levert nou niet bepaald veel op. Je wordt het en jezelf zat op een gegeven maar niet te voorspellen moment. Dat is het enige pluspunt. Het vervelend van het ogenblik is dat fysiek en stemming het beide laten afweten. De een vangt de ander niet op. Weinig andere keuze dan d'r overheen te walsen zo snel zich een gelegenheid voordat. Die gelegenheid zou vandaag kunnen zijn. Het lijkt erop dat het fysiek zijn dwarsliggerij opgeeft.
Niet te hard roepen. De afgelopen dagen ging het zo omstreeks nu fout. Je zou er bijna opzet achter zoeken. Het lijkt me echter stug, dat je als een otter kunt zweten en uren van de wereld kunt zijn, enkel omdat je geen zin hebt om te doen wat gedaan moet worden. Wat meer tegenwicht had gekund, maar de hele tijd tegen de stroom in gaan als je tank vrijwel leeg is, houd een keer op.
Maar soit. Voor het moment hebben we het ws weer ff gehad. Nu weer opstarten. De drempel moet te doen zijn, het aantal beren is te overzien en de bergen hebben eerder iets uitdagends dan afschrikwekkends. Ook zo'n heerlijk hopeloze bezigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten