'Watje' zal de lading inmiddels wel dekken. De dag ligt weer aan gruzelementen. Mag hopen dat het bij een dag blijft. Die kans is klein. Voor tegenslag is d'r op het moment, voorlopig en wie weet voor langere tijd, geen ruimte. D'r is geen opvang, geen incasseringsvermogen. Het opnieuw kaarten schudden overheerst en levert geen betere handen op. Steeds weer 'BAM!!'. Om moe van te worden en die toestand overheerste toch al.
Mag morgen nog sociaal acceptabel figureren ook. Zou ff niet weten waar die energie vandaan zou moeten komen. Het is echt ff einde latijn. Over de laatste 12 mndn terug blikkend, mag het een wonder heten, dat nog nooit het idee is opgekomen om er definitief mee te kappen. Betablockers genoeg in huis. Ook nu geen last van. Het is meer 'Wat hangt d'r nu weer aan mijn fiets?'. Wat kan het zijn? Wat moet? Is het een verwevenheid met bestaande ellende of staat het op zichzelf?
Onduidelijkheid. Onzekerheid. Naar de huisarts, ja. Voordat je het weet, ben je twee jaar verder en wordt nog steeds voor de domme gehouden. Dit was niet het plaatje voor de oude dag. Het had bij de afdeling Cardiologie mogen blijven ipv straks het halve ziekenhuis af te moeten klapperen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten