Geen flauwe grappen, gewoon de kantlijn opschonen. Nwe mnd, nwe kansen. Opzoek naar de aansluiting bij het gewenste leven. Naar verloren gegane enthousiasme. Naar energie. Naar doortastendheid. Een meevaller zou leuk zijn. Dat onverwachtse steuntje/duwtje in de rug, dat je na een hoop gestuntel hoppa op de rails zet. Verbazing. Verwondering. Ongekende soepelheid. Een probleemloos voortglijden. De vrg is hoe het voor elkaar te krijgen.
Eerst maar weer eens met de afwas aan de slag. Het lijkt de rode draad in mijn bestaan te worden. D'r zijn tijden geweest, dat het aan mijn eigen haren uit het drijfzand trekken me beter af ging dan dat nu al een tijdje niet het geval is. Het equivalent voor de Franse autoritjes met lunch buiten de deur is nog steeds niet gevonden. De digitale versie vult dat gat maar zeer ten dele. De tuin wil de plek maar niet innemen, is niet geworden wat de bedoeling was. Is daarbij erg van het weer afhankelijk. Niet in eigen hand. Da's met bakken anders. Al blijft dat bij oprispingen. Kan dat tenslotte niet iedere dag doen. Dan moet je veertien kinderen heb of een bakkerij beginnen. Dan is het weer 'moeten' en de lol er gauw van af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten