Zo'n dag die niet wil vlotten. Gisteren de eerste signalen dat het mis zou kunnen gaan. Vandaag een algeheel miserabel gevoel, maar het blijft op het randje. Het kan doorgaan op de redelijk goede weg en het kan in een dip duiken. 'Men' twijfelt. D'r ligt meer dwars dan er meewerkt. Mijn ik staat aan de zijlijn en kijkt meewarrig naar het gezwalk.
Het is warmer in huis dan het in de winter is geweest en ik heb het koud. Niet die ongrijpbare innerlijke kou maar ordinair koud. Kippenvel. 'Ijsklonten' aan de uiteinden. Natuurlijk trekt het bed en dat ondanks het feit, dat het vanochtend laat was en Mariana de honden heeft uitgelaten.
Bah, waarom nou. Het weer trekt bij en in principe kan er een week tegenaan gegaan worden in de tuin. Tijd die ik in mijn huidig tempo hard nodig heb. Als medewerking er niet in zit dan aub geen tegenwerking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten