Een dag die bij het schroot kan. Kan gebeuren. Verder maar niet mee bezig zijn. Tijd voor een beetje verwennerij. Het koken zien we maandag weer. Mocht de mini het werkelijk niet meer willen doen, dan zij dat maar zo. Aan de oorspronkelijke opzet van de reis ga ik geen afbreuk doen. De telefoon kan ws in Sibiu geregeld worden. En de rest is een kwestie van betalen en dat is voorlopig geen probleem.
De grote vraag is, gaan we de reserves parkeren of laten we ze werken? Dat laatste kan goed, fout en goed fout gaan. In de afgelopen 8-9 jaar is meer verdampt dan uitgegeven. Het is een puntje, waar ik nog eens in alle rust aan ga zuigen.
Alles hangt natuurlijk, zoals altijd af van de periode, die overbrugt moet worden. Met stijgende leeftijd luistert dat allemaal iets nauwer. Het jeugdige gevoel van een haast oneindig bestaan heeft een andere draai gekregen. Maar ook als de eindigheid tegen je aan schurkt, blijft de overzichtelijkheid onvoorspelbaar. Kun je kortom die 100 euro stukslaan in een uur of moet je er het einde van de maand mee halen. Een vraag die me zeer recentelijk nog druk heeft bezig gehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten