Vakantie, zeg maar vorstverlet is voorbij en ook de vorst keert terug naar minder afschrikwekkende cijfers. Niet dat -15° nou zo'n ramp is, als het enige, wat je hoeft te doen, een rondje met de honden is. En dat met een winterse zon, is bijna aangenaam te noemen. Minder is het ontbreken van een alternatief voor binnentemperaturen net boven het vriespunt enerzijds of 25+ anderzijds.
De Kerstdagen waren met een graad of 12 goed te doen. In de toekomst, straks mag dat best iets hoger, maar niet zo idioot als de temperatuur in de keuken van het ouderlijke huis. Dat lijkt meer op een slowcooker van keukenformaat. De verwarmingsloze laatste dagen van het jaar samen met een stevige dip in de buitentemperatuur hebben de binnentemperatuur op de nieuwe plek naar nul gedrukt. De kleine elektrische kacheltjes weten in de eerste drie kamers de temperatuur maar met één graad per dag op te krikken. En de prachtige tegelkachel is qua capaciteit nieteens voldoende voor de ruimte waarin ie staat. Weliswaar de grootste kamer van het huis, maar toch.
De komende dagen de CV-installateur achter z'n vodden aan zitten, zodat ie in de startblokken staat als de badkamermeneer klaar is met zijn klus. Ook hier komt het einde van de tunnel langzaam in zicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten