Spiraal

 Ik ben gelukkig!!

 Mag je zoiets zo plompverloren zeggen?

 De plek, de persoon, het leven .... Heerlijk. Had 25 jaar geleden gemogen.

 Niet netjes naar Yoland toe. Maar toch. In feite hadden we alles, maar Yoland wist niet te genieten. Er waren momenten, maar die werden achteraf steeds weer afgezwakt of ongedaan gemaakt. Vakanties, avondjes uit, ook de Gracht was alleen een succes, omdat de verkoop belachelijk goed verliep. Terwijl er zoveel meer te genieten viel op en van die plek. De mogelijkheden van het gecombineerde voor- en achterhuis, de prachtige werfkelder, het terras aan de werf, de ligging in het centrum. Een goudmijn en niet alleen financieel. Niks telde op den duur. De bouwplannen, enkel een tijdelijke opleving van enthousiasme.

 In Frankrijk is het weinig anders verlopen, ondanks het feit dat een gewaarschuwd mens voor twee telt en we een gedegen voorbereiding achter de rug hadden. Het aanvankelijk enthousiasme verdween toen voor het resultaat gewerkt moest worden. Gewerkt in de betekenis, dat niet alles meer van een leien dakje ging. En in 2006 was het bijna weer gelukt om met de zoveelste opgave goed weg te komen.

 Ik heb me vaak afgevraagd hoe het leven verlopen zou zijn, als Yoland niet in 2007 was overleden. Hoe hadden de afgelopen 8 jaar er dan uitgezien? Zou Yoland die volgehouden hebben? Soms betwijfel ik dat.