Moe. Maar dat mag niet verbazen. De dag loopt teneinde. Het bed lonkt. Buiten drupt en druppelt het overal. De temperatuur vertoeft voornamelijk boven nul en de sneeuw verdwijnt gestaag. De dag van vandaag is volledig anders verlopen dan gewenst. Geen ID opgehaald. Niks geen Roemeens telefoon abonnement. Straks soep. Het idee doet goed.
Weer zo'n streep door iets wat net lekker liep. Had zo graag verbaasd geweest vanwege het uitblijven van deze haast vaste factor. Soit. De kaarten liggen op tafel. Dit is, waar ik het mee zal moeten doen. Misschien valt het mee, waarschijnlijk niet. Het gaat een hoop tijd kosten in weinig aanlokkelijke omstandigheden. Voor me uitschuiven, snijdt geen hout. Weinig alternatieven anders dan gewoon doen, dus.
Soms zou ik mijn leven willen uitbesteden. Dit is zo'n moment. Zwak, maar toch. Ff anderen het werk laten doen, waar jezelf tegen aan hikt. Het soort wens, waarvan je weet, dat het niet kan. Je kunt anderen niet in de schoenen schuiven, wat jezelf in je hoofd hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten