De nachten zijn veranderd of meer mijn nachtelijke bezigheden. Het is een van die dingen, die je met vertraging beseft. Geen dromen meer van eindeloos gehol door lange gangen met buitensporig veel trappenhuizen. Ook geen wateroverlast meer door binnenstromende regen of springende waterleidingen.
De nieuwe beelden zoeken naar een vorm. Veel verder dan vage vegen komt de herinnering niet. Ik droom, weet dat ik het doe, maar de beelden zijn al verdwenen, voordat ik in staat ben ze te registreren. Een ding weet ik wel. Champagne-fuifen zijn het niet. Ik ben stik benieuwd, wat mijn onderbewustzijn, of hoe je het wilt noemen, voor vorm kiest voor alle recente veranderingen in mijn bestaan.
Welke pijnpunten vragen om aandacht? Waar maak ik me druk over zonder dat ik hetzelf al als zodanig ervaar? Hoe werkt dat met dromen? Hoe snel weten die te switchen van oude vertrouwde beelden naar nieuw beeldmateriaal? Wanneer gaan dromen zich ergens tegenaan bemoeien? Genoeg vragen voor als ik weer wakker lig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten