Tot voor een jaar of iets meer was Jura voor mij een gebergtestreek op de grens van Frankrijk en Zwitserland. Een oud massief geactiveerd door de Alpen en in noordelijke richting overgaand in de Vogezen en vervolgens de Ardennen/Eifel. Vrienden, die nu in Portugal wonen, hebben ooit in het overgangsgebied tussen het Juragebergte en de Vogezen een chambres-d'hôtes gehad. Zo heb ik iets meer van de wijnen uit de Jura meegekregen, mn de Arbois-streek met z'n sherry-achtige witte wijn. Me zelden zo bekocht gevoeld, als toen ik die wijn proefde. Maar het jaarlijks terugkerende spektakel van het aanslaan van het eerste vat "Vin jaune" is zeker de moeite van het meemaken waard.
Bij Jura denk ik inmiddels voornamelijk aan de keuze tussen "Piano black" of "Aluminium". Het realiseren van de verkoop had naast wat kleinere royaliteiten toch nog een dure wens op het programma staan. Ik was 'm ff vergeten, maar vorige week schoot ie me weer te binnen. Het neigt naar decadentie, maar soms moet je open staan voor 'foute' zaken. Vooral als je er verder niemand mee benadeelt.
Je eigen Latte Macchiato met een simpele druk op de knop. Bluetooth geregelde melkvoorraad. Tiptoetsenbediening. En, op aanraden van en vriend uit mijn Utrechtse tijd, de keuze uit twee vers te malen koffieboonsoorten. Het idee alleen al, daar kan geen 5-sterren hotel tegen op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten