Augustus. De kantlijn schoonvegen. Het is nauwelijks de moeite. Krap an ietsje meer dan één bericht per dag. Eerlijk gezegd zie ik dat eerder minder dan meer worden. Een gatenkaas is niet uit te sluiten. Als dromen in de ochtend ontglippen me de gedachten, als ik er al een heb. D'r was een tijd, dat ik snel moest schrijven om niks verloren te laten gaa. Nu moet ik graven om met iets op de proppen te komen muv van het gemier over mijn lijf en mentale welzijn.
Het boek dat ik gisteren uitgelezen heb, zou makkelijk een stukje kunnen opleveren. Ook de oorlog is toe aan een nwe overpeinzingen. Lokaal is het oa wachten op het vertrek van de ooievaars. En wat te denken van de strijd tussen mij en de tuin.
Het kost buitenproportioneel veel moeite om iets met woorden voor elkaar te boksen. Iedere zin moet uit de bodem van mijn woordenschat worden getrokken. Geen opborrelen. Absoluut geen stromen.Wadend door de woordenbrij opzoek naar passende stukjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten