Weer drie dagen geen inspiratie dan wel interesse om iets te vinden van de wereld om me heen. Als dit zo doorgaat bloedt het blog een 'natuurlijke' dood. Niet dat er niks gebeurt of me niks bezighoudt. Simpelweg geen zin om het neer te tikken. Vastgelopen in het gezeur over mezelf speelt hierin de hoofdrol. De slepende moeheid is een goede tweede. Een hoop heeft het belang in/voor mijn leven verloren.
Het maken van griesmeelpudding of het gevecht met de afwas is belangrijker geworden dan het voor elkaar boksen van een nette moestuin of het verder klussen aan de directe woonomgeving. Mijn wereld is hard gekrompen en blijkbaar kan er nog steeds wel lucht uit. Een cake bakken is een dagvullende prestatie die nog geen uur werk kost.
Waren d'r geen fysieke niden als hydrateren, maag vullen en digesteren zou ik me inmiddels terugtrekken op een plekje en de wereld aan mij, mijn geestesoog en waarneming voorbij laten trekken zonder ooit nog van mijn plek te komen. De heremiet pur sang zonder religieuze bijbedoelingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten