Het feest is weer over. Een slome en hangerige dag. De thermometer verklaart een deel van het verhaal. Meer geslapen dan actief geweest. Vervelend is die onvoorspelbaarheid van je mogelijkheden. Was ik net weer een beetje bij, maakt een gigantisch onweer, dat ik weinig kan doen. De krant lezen had gekund. Laat ik daar nou ff geen zin in hebben gehad.
Rondje duurdere apparaten uit de stroom trekken. Als het licht was uitgevallen, had de avond nog iets romantisch gehad. Nu was het tellen en wachten op de volgende klap. De bliksemflitsen volgden elkaar zo snel op, dat de donder in feite één lange roffel was. Gelukkig hebben de honden muv Prada er weinig last van. Prada kruipt in een hoekje en blijft daar tot ruim na het verdwijnen van al dat gedonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten