Zo'n groot gat -sinds 17/07- is nog nooit gevallen. Vrg is of ik dat opgevuld krijg. Het waren dagen van 3 keer niks muv een alom beroerd gevoel, door het leven sloffen en slapen, heel veel slapen. Vandaag is het de eerste dag dat weer van enige normaliteit sprake is. Nu bijkomen. Kost ook tijd. Hoop dat die tijd me gegeven is en het niet alweer misgaat voor ik gebruik heb kunnen maken van de mogelijkheid tot activiteit.
Had ik iets willen doen, als dat al tot de mogelijkheden had behoort, had dat tussen 02:00 en 05:00 uur moeten gebeuren. De enige tijd van de dag dat de slaap niet overheersend aanwezig was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten