Tijd voor een greep in het nekvel of moeten we begrip hebben voor de zoveelste malaise? Uiteindelijk moet het toch uit mezelf komen, niet dan?
Een tweestrijd die al begint voor het verlaten van het bed, de koffieronde begeleid en vervolgens als nog vrgt om een keuze. Het resultaat hangt een beetje af van de algehele toestand, van evenwichtigheid of het ontbreken daarvan. Welke kant op is er iets van een hellende neiging?
Vandaag zou het niet verkeerd zijn, als er iets van gerichte activiteit uit mijn handen zou komen. De afwas? Altijd weer een dankbaar opstapje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten