D'r zit iets meer beweging in het systeem. Het maandag-effect. Nu zorgen dat de boel niet weer stil valt, de week uitgaat als een nachtkaars. Dat dat niet gaat gebeuren is verre van vanzelfsprekend. D'r zit zoveel afkeer van alles denkbare in me, dat het volhouden van een zekere activiteit me zou verbazen. Het lijkt soms wel wrok. Alsof ik een openstaande rekening heb te vereffenen, die me is aangedaan. Alsof het slavenarbeid is wat ik heb te verrichten en dat weiger. De zweep erover met tegengesteld effect. Een bokkend kind voor een bord met iets waar hij geen zin in heeft, maar wel gegeten moet worden. Is het vandaag niet dan morgen of overmorgen. Ik wil niet. Ik wil niet! Alleen het stampvoeten ontbreekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten