Een ramp! De tuin is een ramp. Meer kan ik er niet van maken. Zo erg is het vorig jaar niet geweest. Een oerwoud is er niks bij. Dat wordt eens diep zuchten en ergens de komende dagen aan de slag met onbegonnen werk. De pepers en aronia zijn net nog te zien. De tomatenplanten gaan er niks van brouwen dit jaar en naar de aardbeienplanten wordt het zoeken.
Prachtig biologisch. Een tuin voor allerlei beestjes maar niet voor waar die bedoeld was. Gaat dat volgend jaar beter worden? Krijg ik er dit jaar nog enige gewenste vorm in teruggebracht? Het valt me tegen van mezelf. Het is wel erg uit de hand gelopen. Daar kan ik mijn fysiek geëmmer niet alleen verantwoordelijk voor maken.
Nooit gedacht, dat ik in staat ben om dingen zo uit de klauwen te laten lopen. Behoort dieper zinken nog tot de mogelijkheden of hebben we eindelijk die bodem geraakt? Een jaar om niet te vergeten of net wel en snel ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten