Langzaam kom ik terug in mijn ritme. Van het nagestreefde één dag op/één dag af-principe ben ik de afgelopen dagen afgeweken. Of het definitief is, valt te bezien, maar het waren nu ruim twee dagen, voordat ik het vanmiddag gehad had. De hele keukenchaos liet me compleet koud. Misschien straks nog een deel aan de kant werken en anders wordt het gewoon morgen. Het is bovendien wel erger geweest.
Mariana heeft zich na terugkeer, ook weer bijna 7 uur ipv 4,5 volgens google, over de hondenronde ontfermt. Qua conditie had het best nog gekund. Alleen mijn benen zagen het niet zitten. Het te verwachten gewenningsproces. Na bijna een jaar vnl zitten en liggen zijn spieren, pezen en gewrichten niet direct weer vol inzetbaar.
Afgezien van de vrg hoelang dit goed gaat, wordt het een kwestie van langzaam opbouwen. Eerst maar eens een paar keer per week, dan om de andere dag en dan gewoon terug naar de dagelijkse routine. Zou mooi zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten