Sighisoara. Hapje buiten de deur. Onder de mensen. Was alweer een tijd geleden. De plek dan. Had er zowaar zin in. Na de kerkelijke routine van Mariana vertrokken. Het is een prettige weg om te rijden. Vergelijkbaar met de rit van Le Chalard naar Thiviers. Een paar dorpen en vervolgens een bochtige weg door bosrijk gebied. De weg is de afgelopen jaar opgeknapt en verleidt tot racen. Maar niet aan toe gegeven. Wat mij betreft hadden ze de weg in oude staat gelaten en alleen het asfalt vernieuwd.
In het toeristische plaatsje was het voorspelbaar druk. Een parkeerplaats vol bussen en overal auto's. Het is een plaats met een boven- en benedenstad, waarbij 'boven' in het seizoen voor verkeer is afgesloten. Wonder boven wonder een parkeerplek in het hartje van het beneden deel gevonden en neergeploft bij 'Alte Post'. Oud in de betekenis van vertrouwd.
Op de een of andere manier is Mariana met restaurants niet zo uit op nieuwe ervaringen. Keuze te over. In de laatste paar jaar zijn er een hoop nieuwe eetgelegenheden bij gekomen. Zowel boven als beneden. Vnaf het terras de voorbijgangers bekeken. Opvallend veel mensen kwamen meerdere malen voorbij. Het restaurant ligt een beetje op de rand van het centrum. Mensen keren om, een rondje is niet mogelijk. Maar ook de nodige mensen die wikkend en wegend een verblijf in het restaurant overwogen.
Na de maaltijd een verteringsloopje gedaan en daarna huiswaarts. Hondentijd. Een aangename dag en ik ben mezelf niet tegengevallen. Zien hoe dat morgen uitpakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten