Laatste dag van de mnd. Tijd dat de kerstboom afgetuigd wordt, de lampjes gedoofd en de andere kerstattributen terug gezet worden in de kast of weggestopt in dozen. Even geen feestelijk bedoelde toeters en bellen meer voordat straks het gedoe met de eieren begint. D'r mag wel meer opgeruimd worden. Het verstoorde ritme heeft zich nog niet hervonden. Mijn uiterlijk heeft inmiddels wel wat weg van een holbewoner en het huis van de dag na een avondje doorzakken met een man/vrouw of tien.
De nasleep van de ongein van deze week. Het is geen verkoudheid, die je er moeiteloos uitloopt. Kortom we ploeteren verder in de hoop dat alles weer op de rails geraakt en min of meer soepeltjes voorwaarts beweegt. Kan binnen een dag of wat gepiept zijn of nog meer dan een week duren. Hangt een beetje af van hoe snel ik alle geesten terug in de fles krijg, die iedere keer weer dankbaar van de gelegenheid gebruik maken om er op uit te trekken. De stemming, het meest ongrijpbare onderdeel in het bestaan, is uiteindelijk doorslaggevend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten