Rare dagen. Ik krijg er maar moeilijk grip op. Het lijkt eerder een autonoom iets dan iets bestuurbaars. Voornemens verzanden. Bezigheden stranden. Ik zie wat gedaan kan worden en ben het weer vergeten als ik me heb omgedraaid. Plannen verdwijnen onuitgevoerd van tafel. Ik word een kant opgezogen, waar ik helemaal niet wil zijn of niet meer wil zijn. Het 'leuke' moet weer achter aansluiten en heeft daar geen zin in. Het lijkt Prada wel die na een vrije ochtendronde de vrijheid verkiest boven de binnenplaats.
Ik richt mijn hoop op morgen. Op het herstel van iets van een weekritme ipv wat verdacht veel weg begint te krijgen van een leven bij de dag. Het vooruitzicht mag iets verder reiken dan de rand van het bed aan het einde van een volledig ongestruktureerde dagbesteding. Discipline. Doelen. Taken. Allemaal door mezelf en voor mezelf. Resultaten! Die virtuele kerstcadeau's ogen leuk maar de voldoening erodeert. Tijd voor electra, diepvrieskisten, opruimen, inrichten en meer van die bijkomende zaken. Vrijheid is een ingewikkeld iets. Zeker als je er ook nog een vorm of twee aan wilt geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten