Een heuse afknapper. Net voor hondentijd zat ik rechtop te slapen en voelde me brakker dan bij menige kater. Van de alcohol kon het niet komen, tenzij ik zelfs twee druppels niet meer verdraag. Lopen met de honden zag ik niet zitten. In bed gekropen en twee uur van de wereld geweest. Gelukkig heeft Mariana de verzorging van de dames overgenomen.
Eenmaal weer wakker was het niet veel beter. Had zo in bed kunnen blijven liggen maar dat niet gedaan. Alle fysieke ongemakken leken zich teruggetrokken te hebben in mijn hoofd, dat de neiging vertoonde om uit elkaar te klappen. Als dat ouder worden is, wil ik graag terug in de tijd.
De ergste rommel in de keuken geordend en nu is het zaak om het tot bij elven uit te houden. De honden hoeven niet nogmaals de dupe van mijn geklooi te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten