Tijd voor het normale doen. De meer serieuze kant van het leven wringt zich naar de voorgrond. Ik voel het niet aan mijn water, iedere cel in en haar op mijn lijf biedt verzet bij het begin van deze dag, week, het nwe jaar. Zo kennen we elkaar weer. Afzien zonder überhaupt begonnen te zijn. Ober, nog een latte graag. En doe er maar een armagnac bij.
Vandaag op hernieuwde diepvrieskistenjacht. Doel is bepaald, het is enkel afhandelen en dat doen we ter plekke. Er staat meer op het programma dan de vriesmachine. En dan heel, maar dan ook heel hard hopen, dat van het een het ander komt. Niet het jaar op de drempel van binnenkomst al laten wegglippen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten