Maandag. Het begin van de laatste pré-vakantieweek. Zien of scheepsrecht in Roemenië bij de vierde poging wel geldigheid heeft. Maar eerst koffie voor ik me weer in het papierwerk stort. Op de terugweg misschien nog wat snuffelen in het kledingaanbod in de hoop dat aanbod en gading in elkaars buurt komen en vervolgens verder met de hopelijk allerlaatste administratieve beslommeringen .... voor het moment. En dan mag ik hopen, dat het gaande de week rustiger wordt en we niet op goed Roemeense wijze met een hoop gestress de laatste noodzakelijkheden moeten regelen, als het er in feite te laat voor is. De keerzijde van de médaille waar iedereen ogenschijnlijk altijd voor alles en iedereen tijd heeft. Ik ken mijn nieuwe pappenheimers inmiddels iets langer dan gisteren.
En dan uiteidelijk over al die dingen heenstappen, waarvan het zo leuk zou zijn geweest, als ze gebeurd waren en wij na de bounty-trip in een ingericht, schoon, opgeruimd en compleet huis zouden terugkeren. Nu zal dat schoon wel lukken en dat opgeruimde tenminste voor het deel, dat niet nog in dozen zit. De beide andere mogelijkheden zijn een brug te ver, misschien wel twee. Het zij zo. Maakt voor het moment ook allemaal niet zoveel meer uit. Het eerst volgende point-of-pain wordt de komende winter en die is nog bijna drie seizoenen verwijdert vanaf nu. Ruimte, dus. Een verneukeratieve ruimte, dat wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten