Het is natuurlijk al een tijd geleden, maar het verlangen wordt er niet minder raar om. De een verlangt naar zijn of haar familie, naar iets wat vagelijk met "Nederlands" omschreven kan worden, naar Febo-kroketten, de Hema of naar pindakaas van Calvé. Ik verlang naar een (mid)dag in een fatsoenlijk geoutileerde boekenwinkel en muziekzaak. Deels Nederlands, deels Duits.
Boekwinkels genoeg, maar Roemeens met wat Engels en eentje vnl Duits maar dan weer Roemeens georienteerd. CD's heb ik inmiddels ook in Sibiu gevonden, maar in een voor mij vreemde smaaksamenstelling. Veel Heavy Metal, Dance en Klassiek. Nu kan ik soms nog enige waardering opbrengen voor het geweld van zware metalen, maar beide ander genre's zijn absoluut niet aan mij besteed. En waar het bij 'fatsoenlijk' nou net om draait is een ruime keuze. Een overdaad aan aanbod, waaruit je op het moment van aanwezig zijn, je keuze maakt. Arbitrair als de neten, maar toch.
Bestellen kan ik alles. Via het Internet maar vast ook bij de lokale boek- cq muziekhandel. maar dat betekent, dat je doelgericht naar iets opzoek bent. Soms is dat zo, meestal niet.
Als ik aan Utrecht denk, denk ik aan Plato en Broese Kemink. En aan de De Zaak natuurlijk, maar dat is 'Hors categorie'. Zelfs iets eerder dan aan Soestbergen. En dat, terwijl ik een paar weken geleden nog zei, dat ik na de vakantie spoedig naar Nederland wilde om het graf van Yoland te verzorgen. Het zal deels verweven zijn, en deels ook weer niet. De keuze voor de begraafplaats was oa gebaseerd op het feit, dat ik me door de jaren heen altijd wel terug zag keren naar Utrecht. Was de situatie omgekeerd, ben ik daar niet zo zeker van, ondanks het onverwachte belang van haar begraafplaats. Frankrijk was in elk geval niet de goed keuze geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten