Een volle dag achter de kiezen. Eind van de middag, in feite alweer te laat, tijd om de stad richting dorp te verlaten. Muziekje op, stad uit, berg omhoog en vervolgens een kleine 50 km slingeren door een prachtig landschap. Heuvels links, heuvels rechts. Groenwordende bomen. Paardebloemgele weilanden. Omgeploegde akkers. Besneeuwde bergtoppen op de achtergrond.
Aangename weg om te rijden. Niet zo heerlijk als de tussendoorweg van Jumilhac naar Thiviers maar aardig in de richting. Een paar, helaas erg lang gerekte dorpen door waar de voet toch echt van het gas moet, maar verder heerlijk genieten. Als je tenminste niet weer een dode hond op je rijbaan aantreft.
Of het aan de tijd van het jaar ligt of gewoon niks bijzonders is, maar de laatste 2-3 weken heb ik al de nodige keren een aangereden hond aan de kant moeten leggen. En vandaag dus weer. Een vreemde hond en eigenlijk ook weer niet. Ik heb 'm op die plek bijna elk keer gezien, als ik passeerde op weg naar of terug van Sibiu. Haar en haar jong. Die laatste moet het nu verder zonder de eerste doen.
Net na een bocht. Je moet toch wel idioot hard rijden, wil je niet kunnen reageren op een overstekende hond. En je weet, dat ze er lopen. Dat ook nog eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten