Gisteren de tuin. Vandaag het lopen. Morgen het klussen? En overmorgen de laatste losse eindjes? Iedere keer weer die neiging om 'alles' te willen op het moment, dat de boel wat gesmeerder lijkt te gaan lopen. Onverbeterlijk!
Is natuurlijk wat voor te zeggen om net ff wat harder te lopen op de momenten, dat het beter gaat. Nadeel is, dat je je dan ook op de betere momenten niet de rust gunt om te genieten. Stom. Niet? Het zou prettiger zijn enige greep op het mechanisme te krijgen en de golf langer in de hoogte weten te houden voor ie weer dalwaarts gaat. Langer boven, korter beneden. Dan is er vanzelf niet alleen de tijd maar ook iets van motivatie of tenminste de energie om domweg te doen wat gedaan moet worden.
Er moet, nee, staat een hoop te gebeuren de komende twee weken. Aangezwengelde zaken die afgehandeld of in de gewenste banen moeten worden geleid. Daar tussendoor fietst dan de vakantievoorbereiding. Praktisch en mentaal.
Bij terugkomst staat dan de aanloop naar de volgende verbouwingslag op ons te wachten. De laatste zaken in het woonhuis en een algehele renovatie van het bijgebouw. Weer rommel. Weer vooruitgang. Maar dan zijn we alweer een paar mndn en een of meerdere dalen verder. Nu, nu. Straks later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten