En ergens gaat het dan toch mis. Een hoop gedaan. Zonder dwang, jagen of andersoortige stress maar ruimschoots voor het einde van de beschikbare tijd loopt de boel dood. Het begint al met de switch van afwas naar anders. Vervolgens huppelt een Grohe-specialist langs, speciaal uit Boekarest overgekomen, om het stoomprobleem een draai in de goede richting te geven.
De eerste blik was al genoeg om te zien, dat dit niemand van de techiek was. Dit was Sales of misschien zelfs Management, dat dacht het probleempje wel ff 1, 2, 3 op te lossen. Mooi niet dus en ik me verbazen over en onbedoeld ergeren aan het onprofessionele geklungel. Dat verstoort de boel compleet. Heeft natuurlijk helemaal niks met die man en alles met mij te maken. Maar met dat de beste man vertrekt, voel ik de dag door mijn handen glijden. Eind oefening. Nog wat uitlopen, een beetje klooien, wat halfslachtige herstartpogingen en accepteren dat de blik naar morgen gaat.
Jammer, maar natuurlijk geen halszaak. Morgen is weer een dag. Die kunst pas ik vaak toe, maar weet er zelden begrip voor op te brengen. Vrees, dat ik het me wel eigen moet maken, wil ik niet steeds weer mijn nek breken over mijn eigen wensen en verlangens. Vandaag is voorbij, morgen komt er aan. Ja, niet nu, straks. Nu is het vrije tijd. Rust. Ruimte. Tijd voor niks doen in het algemeen en daarvan genieten in het bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten