Langzaam baggert de slinger door de modder op de bodem van de put. De beweging is vertraagd maar niet verloren gegaan. Weerstand wordt opgebouwd voor de swing naar boven, zodra de slinger zich ontworstelt aan de vaartverstikkende blubber. Nog ff wachten en dan gaat het weer steil omhoog. Omhoog naar de volgende afdaling.
Ik heb meer met plateau's dan met toppen, geloof ik. Voor mij geen lang geploeter voor een kort kick. Doe mij maar het lange, trage genieten met af en toe een korte dip om de smaak niet verliezen. Meer het resultaat, dus, dan de weg er naar toe. Je zult maar bergbeklimmer zijn. Weken, maanden bezig zijn met voorbereiding en beklimming en na het bereiken van de top na een paar minuten alweer naar beneden. Ik snap daar de lol niet van. Doe je ze allemaal, ben je twintig jaar of meer van je leven bezig om uiteindelijk een paar uur boven de 8000 meter vertoeft te hebben. Nee, daar gaat het niet om. Het gaat natuurlijk om de weg er naar toe. Amehoela!
Doe mij dat terras maar. Kost me vijf minuten tot een uur om er te komen en ik kan er uren blijven zitten en de volgende dag zonder enige extra voorbereiding of inspanning het hele verhaaltje weer van voren af aan. Kijk, dat snap ik. Dat weet ik te waarderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten