Het kwik schiet weer in de hoogte en het gras blijft niet achter. Wat gedaan is, moet weer en wat nog geen beurt heeft gekregen ontspringt voorlopig weer de dans. Bijhouden wat gedaan is, anders is het eind zoek. Voelt een beetje Sisyphusiaans aan. Ik begrip 'm wel, maar eigenlijk deed ik dat al, voordat ik hier in het gras klem kwam te zitten. We maaien vrolijk voort, met of zonder plezier, maakt niet uit, zolang we het verstand er buiten weten te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten