Alles schijn te wennen, maar als je ziet welke tendenzen ontstaan op het vlak van controle en betutteling cq. inbreuk op de persoonlijke vrijheid, dan geloof ik, dat ik blij ben, dat ik er over 50 jaar niet meer bij ben. Dat de sociale controle op een gegeven moment de grip op de medemens is kwijtgeraakt, is ten dele absoluut niet verkeerd geweest, maar om dat in te moeten ruilen voor de leiband van zoiets wispelturigs als de politiek, geeft me een ontzettend smerige smaak in mijn mond. Orwell's 1984 duikt steeds vaker op in de commentaren en kritieken. Zo'n vaart zal het niet lopen. Tenminste niet qua totalitaire macht, maar qua controle is het er straks niet minder om.
Natuurlijk alles met mate. Eerst de ogenschijnlijke voordelen uitbuiten om het systeem er doorheen te krijgen. En als de structuur er eenmaal ligt, zullen ook die naargeestige mogelijkheden langzaam maar zeker gebruikt worden. Alles met de beste bedoelingen en als je niks verkeerd doet, wat heb je dan te verbergen??
Al doe je zelden wat verkeerd, wat is de gein ervan om derden permanent inzicht in en controle over je bestaan toe te kennen? Zelfs zonder de idioterieën van een machtswellusteling, die misschien ooit weer eens door de mazen van het net naar de top weet te glippen, is het vooruitzicht van die tot in alle hoeken, gaten en bezigheden van je bestaan doordringende bemoeizucht van de overheid meer dan angstaanjagend. Het is verbazingwekkend, hoe lankmoedig men bijna vrijwillig naar de slachtbank loopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten