Een kat in het nauw kan d'r wat van, maar een boer, die zijn zin niet krijgt, overtreft dat ruim. De creativiteit in het verzinnen van dwarsliggers dwingt bijna respect af, maar tart verder iedere menselijke waarde met een sociaal tintje. Hij heeft geen poot om op te staan, maar weet, dat hij bij voldoende heisa een zekere onzekerheid over de afloop instand houdt en probeert daar een slaatje uit te slaan. Soort van blijven vechten al ontbreekt ieder perspectief.
Helaas maar vooral ook gelukkig krijgt de aanstaande koper de voortdurende stroom van boerenbraaksel over zich heen. Geeft de ene dwarsheid geen effect, komt de volgende stok al ten tonele. Het installeren van zijn zoon, het opeisen van grond, een recht op water, geld onder de tafel en verniewing van het pachtcontract hebben we inmiddels gehad. De koper was het gisteren zo zat, dat hij in mijn bijzijn de boer telefonisch in een prachtig Franse tirade zo op z'n nummer heeft gezet, dat nu tenminste een handgeschreven en ondertekende belofte aangetekend de deur uit is gegaan richting de beslissende instanties. Meneer de agrarische penis schrijft daarin geen enkele aanspraak te laten gelden op de ter verkoop aangeboden grond en gebouwen.
Dit alles natuurlijk niet in goed vertrouwen, maar door er naast te staan toen de brief werd geschreven en de brief persoonlijk naar het postkantoor te hebben gebracht ... Ik maak me niet zo'n zorgen over de afloop, hoewel we geen 100% zekerheid hebben, maar hou mijn hart vast voor de volgende boerensprong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten