Boerelul

 Eenvoudig of niet eenvoudig, het zal me een worst weze, om in de trant te blijven hangen, maar een l*l is het en hij doet erg veel moeite om het te blijven. Eindelijk is voor een deel van het geheel de verkoop aan de rol gegaan. Het gaat om hectaren, het gaat om landbouwgrond. Een boer moet eraf, een boer wil erop en een boer denkt, dat de wereld er alleen is om zijn kont te kussen. De EU doet een hoop verkeerd, maar de basisfout is, dat ze de boeren wijs gemaakt hebben, dat ze onmisbaar zijn. Nu weet het merendeel, dat naast te misbruiken ook te relativeren, maar je hebt types ....

 Zo'n type is dus mijn pachter en omdat het land, dat hij bewerkt (NIET zijn land!), grenst aan het deel waar serieuze interesse voor bestaat, moet meneer vanwege de stomme Frans-Europese regels op de hoogte worden gesteld van de verkoop en mag hij zeggen of hij interesse heeft om het geheel -onder dezelfde voorwaarden- over te nemen. Meneer had me een halfjaar geleden al een soort verkapt dreigement toegeschoven en nu explodeerde hij toen het nieuws hem ter ore kwam, als ik de goegemeente mag geloven. Verkopen en niet aan hem .... dat kon niet!!

 Nou, dat kan wel. Hij kan zich in alle ondenkbare bochten wringen, en hij doet zijn uiterste best daarvoor, maar hij pist hier naast de pot. Ik adviseer hem een cursus trauma-verwerking. Ik was al gebeten, maar de beoogde toekomstige eigenaar weet -door mij gewaarschuwd- het spelletje nog vele malen beter te spelen. Voor zover ik het overzie, staat hij nu schaakmat. Misschien is het masochistisch, maar het zien leeglopen van die lekgeprikte, opgeblazen minkukel geeft een prettige kriebel. Proost op de voldoening!!