Je hebt van die dagen die het niet echt zijn of dagen die het voor nog minder doen èn je hebt dagen zoals vandaag. Zo'n dag waar het bed aan je kont blijft kleven, de koffie niet smaakt, het zonlicht irriteert en je om tien uur 's ochtends denkt: "Nog 12 uur te gaan ..." Bredero had gelijk. Het kan verkeren! Niet dat het me vandaag voor het eerst opvalt.
Straks de draad maar proberen op te pakken, waar ik 'm gisteravond uit mijn handen heb laten glijden. De tomaten hebben water nodig en het tuintje kan enige extra zorg gebruiken en heeft dat verdiend ook! Ik zou me er de hele dag in kunnen verliezen. Zou willen, dat dat kon. Stoppen omdat de zon de dag afsluit. Om te beginnen is het tuintje geen tuin en dus daar te klein voor en ten tweede schiet dat qua grasmaaien nauwelijks op. Iedere dag wat en dus ook vandaag weer mijn m2's maken.
Ik mis de zin in mijn bezigheden, de lol van het bezig zijn, de tevredenheid over het resultaat, het maken van plannen, die ideeën voor de toekomst. Nu is dat al wat langer het geval, maar meestal weet ik die geest in zijn fles te houden. Trekt wel weer bij. De ene keer vertrek je enthousiast en brandt je in no-time af. De andere keer laadt de accu op naarmate je bezig bent. Over twaalf uur weet ik welke kant het dubbeltje op gerold is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten