Puzzelen

 Niets veranderd en toch alles anders ... Een verbazingwekkend mechanisme met een wonderlijke werking zowel voorwaarts als achteruit, helaas met een irritant traag schakelmoment. De pieken en dalen zijn gebleven, misschien ietsje minder diep en gelukkig niet lager, maar de meeste tijd gaat aan het tussenliggende 'niets' verloren. Toch knap dat 'niets' zo omvangrijk beslag op iets weet te leggen.

 Soms is het zwart, soms prachtig blauw maar het grootste deel van de tijd is het grauw en grijs. Klinkt nieteens zo abnormaal, als ik eerlijk ben. Laat ik echter aan één kleur een niet te beschrijven hekel hebben en dat is grijs. Doe me dan zwart maar, ook geen kleur maar toch. Eerst grijs, dan bruin, dan een hele tijd geen mening en dan tenslotte een paar favoriete kleuren.

 Nu we toch met bekentenissen bezig zijn, kan ik stellen, dat het dal na de Kerstpiek me enigszins is ontgaan. Het ging eind januari wel moeizaam, ook minder maar het is bij grijs en grauw gebleven. En misschien heb ik het ook alweer onder het tapijt geveegd. Het is een beetje als het gehannes tussen 3, 4 en 5. De vier is in feite overbodig, in de 3 tot over de tachtig is geen probleem en in z'n vijf terugzakken naar 50, en nog wat is geen enkel punt. De 1, 2 en 6 zijn duidelijke versnellingen, hoewel ik nog steeds die extra versnelling voorbij de 150 mis. Maar goed, die tijd hebben we een beetje gehad, zeker achter het stuur.

 Hoe het ook zij, gemist of niet gemist, het grijs en grauw is voorlopig achter me, mede dank het steuntje in de rug van het weer. Eerst maar eens genieten en er dan dankbaar gebruik van proberen te maken.