donderdag 7 februari 2013

Pino

 ... Ik ken de stad niet goed genoeg om te weten welke klok nou slaat, maar die klok rolt een rode loper uit naar een avond vol zinderende zaligheden. De hele ochtend heeft het geborreld en gegist maar geen idee wat het gaat worden. Maakt ook niet uit wat gaat gebeuren, verkeerd is onmogelijk. Dat kan niet, ik weet het zeker.

 Na de zoveelste koffie, krant en een onmogelijk afscheid heb ik mijn kop in het hotel vertoond. Niet vooraf bedacht maar prettig om te ervaren, dat ze duidelijk voldoende sterren hebben om zich nergens over te verbazen. "Goeiemorgen" terwijl het inmiddels al middag was, mijn sleutel en in mezelf neuriënd naar mijn kamer gelopen. Tijd voor een een uitgebreid bad, uren zelfreflectie en een paar biertjes. Na een half uur stond ik verdwaasd op straat. "Waarheen, waarvoor", verkeerde tekst, foute melodie.

 Links, rechts, rechts en na nog wat hoeken viel mijn oog op een halfverscholen bistro. Klein straatje, geen uitnodigend bedoelende borden, een lampje boven de deur, dat knipperde, trok mijn aandacht. De wijnkaart gaf daarna de doorslag. Alle flessen op de kaart hadden als jaartal 1999. Het jaar waarin alles veranderde, het jaar dat ik graag over zou doen of beter, zou willen herhalen, verbeteren, verslaan.

 Later die middag liep ik richting het plein dat goed 24 uur geleden niet meer was dan de plek van een Italiaan, die er best mee door kon.Op het moment dat ik het overdekte terras betrad wervelde me een kleine storm tegemoed. Na al die uren werk en gerend ruikt ze fris en heerlijk naar haarzelf. Ik ruik naar hotel en goede bedoelingen, dat kan niet anders, voel me misplaats en kan maar net de vraag naar een tafel onderdrukken.

 We staan er kort maar veel te lang voor haar collega's, ik stamel wat maar zak gevoegelijk weg. Wat een discussie had kunnen worden, eindigde bijvoorbaat met haar vinger op mijn lippen. Ze zei "Ssst" en "Wacht nog even". Nu lig ik al uren wakker, kijk naar een vreemd plafond, voel een nauwelijks bekende warmte tegen mijn lijf liggen en hoop dat het altijd zo zal zijn ....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten